Co masz zrobić dziś nie rób wcale, może ktoś się wkurwi i zrobi to za Ciebie.

Lorcan Finn Wayne

♣ lat 18 ♣ ur. 27 marca 1994 roku w Londynie ♣ 

♣  klasa III ♣ 

♣  zajęcia obowiązkowe: język francuski, rosyjski, łacina, fizyka, chemia, biologia rozszerzona, karate ♣ 

♣ zajęcia dodatkowe: drużyna siatkarska (rozgrywający), sztuki walki,fotografia ♣ 

 

,,Życie jest krótkie. Życie jest nudne. Życie jest pełne bólu. Ale nagle trafia się szansa na przeżycie czegoś wyjątkowego.''

Na samym początku muszę was ostrzec. Jeżeli nie lubicie egoistycznych facetów, którzy nie dość, że są pieprzonymi narcyzami to jeszcze niewyżytymi seksualnie osobnikami, radzę wam porzucić czytanie tego. Bo choć Lorcan z pozoru wydaje się być grzeczną, miłą i dobrze wychowaną osobą, jesteście w błędzie. Tak, kolejny dupek, który udaje kogoś kim nie jest. Co poradzić, kolejny hipokryta chodzący po tej ziemi. I jedyne co możecie z tym zrobić to po prostu trzymać się od niego z daleka, ignorować go i traktować jak powietrze. Uwierzcie mi, tak byłoby dla was najlepiej. Bo po co kolegować się z kimś kto samym swoim towarzystwem niszczy wam życie? Zamiast wam pomóc, on pogrąży was jeszcze bardziej. Siłą zepchnie was na złą drogę, niemal w tym samym momencie znikając z waszego spieprzonego życia. Dlatego nie lepiej zaprzyjaźnić się z kimś kto wam pomoże? Kto będzie przy was trwał na dobre i na złe? Nie! Bo po co? Lepiej przywiązać się do osoby, która nas skrzywdzi i pozostawi ze zranionym sercem, prawda? Tak, niestety, macie oto do czynienia z kolejnym facetem, który jest rozpuszczony do granic możliwości i myśli, że mu wszystko wolno. Dlatego ostrzegam, spieprzajcie jakby was zombie goniło, bo on wykorzysta każdą sytuację, żeby się na kimś poznęcać. Ale tego nie zrobicie, prawda? Za bardzo jesteście nim zafascynowani, aby zmarnować prawdopodobnie jedyną szansę na poznanie go bliżej. Ale czy wy jesteście głusi? Przecież mówię, że to kolejny rozpieszczony bachor, który ma bogatych rodziców. Nie wierzycie? Proszę bardzo, sami chcieliście. Podejdźcie bliżej. Uśmiechnijcie się do niego. Przedstawcie się. Porozmawiajcie z nim. Miałam rację, czyż nie? Ha! Teraz jednak jest za późno. Zainteresował się wami. A jeżeli ktoś go zainteresuje, może być wrzodem na tyłku i to niezbyt miłym. To zależy od was. Zależy czy będziecie dla niego mili. Zależy czy będziecie ulegli. Zależy czy będziecie go słuchać. Bo jak nie, to lepiej uciekajcie, gdzie pieprz rośnie. I kto by pomyślał, że wyrośnie z niego taki egoista? Wróćmy jednak do samego początku.'

Wszystko zaczęło się od niewinnego romansu Christine Russell, kolejnej, nic nie znaczącej kobiety, która była niezwykle chciwa i łasa na pieniądze, oraz Finn'a Wayne, narcystycznego syna jakiegoś tam ważnego biznesmena. Kilka niewinnych randek, później spędzonych ze sobą nocy, aż tu nagle okazuje się, że panna Russell jest w ciąży. Wszyscy zgadzają się na najwygodniejsze rozwiązanie, coby żadnego skandalu nie było. Ślub, właśnie tak. W ciągu zaledwie dwóch miesięcy organizują ślub, a później huczne wesele. Niby wszyscy szczęśliwi, wszyscy zadowoleni, gdy tak naprawdę załamani. Szczególnie świeżo upieczeni małżonkowie. Nic dziwnego, mieli lat zaledwie dwadzieścia i całe życie przed sobą. Mieli swoje plany, marzenia. Ale pal sześć ich marzenia, co nas one obchodzą? Bo już sześć miesięcy po owym nieszczęsnym ślubie, na świat przychodzi ich pierworodny syn - Lorcan Finn Wayne. Było to dokładnie dnia dwudziestego siódmego maja roku tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego czwartego w jednym z londyńskich szpitali. Urocze, rozkoszne dziecko, na początku niechciane, później wyczekiwane ze zniecierpliwieniem. I choć z początku naprawdę było urocze, szczególnie później, z tymi szarymi ślepiami i bezzębnym uśmiechem, tak później wszyscy przechodzili z nim piekło. Wiecznie rozdarty, pyskaty i uparty. Bił i przezywał swoje opiekunki, a później z szatańskim uśmiechem im uciekał i się chował dopóki rodzice nie wrócili do domu. Nic dziwnego, że każda rezygnowała mniej więcej po tygodniu. I właśnie takim oto sposobem w swoim życiu przerobił chyba pięćdziesiąt opiekunek, każda w innym wieku, acz tak samo przerażona zachowaniem tego małego urwisa, który niemal od początku był małym sadystą znęcającym się nad zwierzętami. W końcu od czegoś trzeba było zacząć, prawda?

 

Minęło piętnaście lat zanim w końcu coś się zmieniło w życiu państwa Wayne, a przede wszystkim w życiu Lorcana. Zamiast siedzieć w nudnym i deszczowym Londynie, rodzice chłopaka w końcu zdecydowali się przeprowadzić. I to nie byle gdzie, a do Nowego Jorku. Nic więc dziwnego, ze Lorcan cieszył się jak małe dziecko. Wiedział, że w Ameryce jego życie nabierze tempa. I tak się stało, a szczególnie, kiedy poszedł do szkoły i poznał wielu nowych ludzi. O dziwo, nie miał problemy z dostosowaniem się do otaczających go dzieciaków. Ba! Był tak samo rozpuszczony, egoistyczny i narcystyczny jak większość, więc łatwo się z nimi dogadał. Jednak może dość o jego historii? Powiedzmy coś o nim samym. Jak wygląda, każdy widzi. Wysoki na metr dziewięćdziesiąt pięć i umięśniony jak na prawdziwego faceta przystało. Bo jak o siebie dbać to dbać, czyż nie? Do tego niestety zbyt blada cera, niewinny uśmiech, urocze piegi,  krótkie, sterczące na wszystkie strony włosy, które to są koloru chuj wie jakiego, choć sam ocenia je na orzechowe i oczywiście te duże, śliczne ślepia o barwie pochmurnego nieba. Ale jaki jest? Tego nie wie nikt. Przynajmniej nikt z żyjących, bo przy swojej babce ze strony matki, którą to często w dzieciństwie odwiedzał, był taki, jaki powinien być każdy grzeczny, przeuroczy chłopczyk. Niestety, babki na świecie już nie ma, a on przy żadnej innej osobie nie zamierza się otwierać. Poza tym, już tak długo zachowywał się jak rozpieszczone dziecko, że naprawdę taki się stał. No i właśnie takim znają go znajomi, przyjaciele, wrogowie i wszyscy inni, którzy są nawet zwykłymi obserwatorami. I choć mógłby udawać miłego, ułożonego faceta, on woli nie udawać i być sobą. Czyli bezczelnym, aroganckim, złośliwym i egoistycznym facetem, który jest uzależniony od alkoholu, fajek i kobiet, a w szczególności seksu z nimi.

♣ oni ♣ on ♣ jego wspomnienia ♣

▼▼▼▼

Dobry wszystkim! Tak, zapewne się skądś tam znamy. Cytat w karcie - Woody Allen. Na zdjęciach Matthew Hitt.Na wątki jam chętna, więc głupio się nie pytać, bo zagryzę. Wyznaję zasadę 'Ja pomysł, ty wątek' oraz na odwrót i 'Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie'. Zazwyczaj nie pomijam, ale odpowiadam tylko w sobie znanej kolejności, więc upominać się dopiero po 24 godzinach. Dziękuję i zapraszam do wątków.