No title. Titles are so mainstream.

Koziorożec z dnia dziewiątego roku pańskiego 1994, z kanadyjskiego Toronto 

Milusi uczeń z klasy III

Lekcje ważne i nieważne: 

Hiszpański, włoski, niemiecki 

WOS, WOK, Historia 

Matematyka, podstawy fizyki i biologii, rozszerzenie chemii

Lekkoatletyka, muzyka 

I takie tam dodatki:

Gazetka szkolna (zdjęcia) oraz fotografia 

Ponadto bardzo uroczy homoś i fotograf 

Taki tam 

Noah Medley

___________________

- Mamo, mamo, mamo! 

- Noaś, proszę cię, ciszej. Co chcesz?

- Niczego. Chciałem się tylko upewnić, czy ty też mnie nie opuściłaś.

Żydowska, kanadyjska rodzina. Żydowska mama, żydowski tata, których przeszłość religijna/wyznaniowa (niepotrzebne skreślić) sięga holokaustów podczas II Wojny Światowej, gdzie siedzieli pradziadkowie i dziadkowie Medley'ów. Medley, niby takie nie-żydowskie nazwisko, a noszone przez kanadyjskich Żydów. Tak, ma na nazwisko jak ta piosenka Michaela Jacksona i Boba Marleya, z przedrostkiem Acoustic.  Koniec o Żydach i piosenkach, zaczynamy o Noasiu, który też jest Żydem i tak, kiedy miał osiem dni, to go obrzezano, bo tak nakazuje żydowskie prawo. Młody do dnia dzisiejszego tego nie rozumie, dlaczego odebrano mu tyle przyjemności. 

Było zimno, on urodził się w Toronto, w Kanadzie, gdzie stereotypowo powinno być zimno cały czas. Otrzymał tak bardzo żydowskie imię i przyniósł wiele radości swojej licznej rodzinie. Licznej, bo w domku na przedmieściach Toronto mieszkała babcia z dziadkiem, ciocia z wujkiem i dwójką dzieci, no i rodzice Noasia i sam Noaś. Trochę ich było, ale nikt za bardzo nie narzekał i jakoś sobie żyli. 

Noah rósł, odkrywał świat, uczył się, rysował, bawił się klockami Lego i ukradł wujkowi aparat, którym bardzo się zainteresował. Oczywiście, jako pięciolatek nie robił super profesjonalnych zdjęć. Zaczynał od prowizorycznych fotek mamusi, tatusia, babci i dziadka. Gdy trochę podrósł, rodzice zafundowali mu prosty aparat, w którym Noah się zakochał i nawet spał z nim w jednym łóżku. 

Wtedy zaczęły się problemy zdrowotne pana Medleya seniora. Jego serce przestało prawidłowo funkcjonować. W tym samym czasie ojciec Noaha otrzymał atrakcyjną ofertę pracy w Nowym Jorku, którą, nie zważając na problemy zdrowotne, niezwłocznie przyjął. 

Wraz z żoną i synem opuścili rodzinne Toronto i znaleźli się w Wielkim Jabłku. Firma, dla której pracował pan Medley ufundowała duże mieszkanie na Manhattanie. Noah miał wtedy trzynaście lat. 

Dobrze im się żyło. Problemem było tylko zdrowie pana Medleya, które z czasem pogarszało się. Konieczne były coraz częstsze wizyty u lekarzy, za które trzeba było oczywiście płacić. 

Noah chodził do szkoły, zdobył nowych przyjaciół, zbierał pieniądze na lepszy aparat. Gdy miał już sporą sumkę, rodzice dołożyli mu trochę pieniędzy i chłopak kupił sobie najprawdziwszą lustrzankę Canona. Taką profesjonalną, z dużym obiektywem i wieloma bajerami. Ma ją do dzisiaj i bardzo dobrze mu służy. 

W nastoletnim wieku zaczął też odkrywać siebie. Spróbował alkoholu, zapalił papierosa, palił zioło, zaczął oglądać się za płcią przeciwną... No właśnie nie za przeciwną, bo dziewczęta za bardzo go nie interesowały. Problem był w tym, że to on interesował dziewczęta. I nadal interesuje. Szkoda tylko, że tyle kobiet prawie się załamało, gdy usłyszało, że Noah jest gejem. Hitler by go nienawidził. 

Powiedział o tym rodzicom, oczywiście, że powiedział. Kultura żydowska za bardzo homoseksualistów nie toleruje, ale co miał Noaś poradzić? Przecież nie będzie na siłę pieprzył panienek. No okej, z dwoma się przespał, gdy miał szesnaście lat, bo sobie pomyślał, że to może coś pomoże, ale dupa, nic, nadal jest stuprocentowym homosiem. Z panami też już spał i w sumie nie narzeka na brak atrakcji. 

Gdy Noah miał lat szesnaście, czyli dwa lata temu, jego ojciec zmarł na zawał serca. Pogrzeb był skromny, wszystko w obrządku żydowskim. 

Pani Medley rozważała powrót do Toronto. Noah jednak wybłagał ją, aby pozostali w Nowym Jorku, bo on już się tu zaklimatyzował i nie chce zaczynać wszystkiego od początku. Przecież znalazł tolerancyjnych przyjaciół. Chciał skończyć tu szkołę i prawdopodobnie zacząć studia na wydziale fotografii. Matka uległa i pozostali w NY. 

Noah jest w trzeciej klasie, lubi patrzeć na tyłki innych facetów, ma bardzo dużo aparatów w domu, które namiętnie kolekcjonuje i sprawdza wszystkie ich możliwości. Prawie zapomniał o tym, że rodzice kazali mu być Żydem.

Może troszkę za chudy i za blady, ale pochodzi z Kanady, a tam PODOBNO cały czas jest zimno. Więc to jest wymówka na jego bladość. Jednak uprawia sport, bo nie chce się strasznie spaść (jakby mu to groziło), albo być strasznie chudym. Mierzy 185 centymetrów wzrostu, waży trochę za mało, bo jedynie 60 kilogramów. Ma niedowagę, ale nie chce jeść. Ogólnie jest strasznym niejadkiem i wegetarianinem. Mama próbuje wcisnąć mu mięso, ale ten się nie daje i z jako takich mięs toleruje tylko małe ryby.

Włosy ma brązowe i jakimś dziwnym sposobem na zimę mu ciemnieją, a na lato jaśnieją. Wiosną i jesienią są takie... Normalne. To pewnie wina KANADY i BRAKU słońca. Czasem w wielkim nieładzie, czasem ładnie ułożone. To zależy, czy mu się zachce rano uczesać. Oczęta ma brązowe, takie duże i czekoladowe. Fanie się w je patrzy, można się utopić w tej czekoladzie.

Uśmiech też ma fajny, z białymi i prostymi ząbkami. Opłaciło się nosić aparat przez trzy lata. 

Ubiera się różnie. Lubi koszule, T-shirty, swetry, te rozciągnięte. Tak, nosi rurki, które podobno nie są męskie, nosi też luźniejsze jeansy, które zjeżdżają mu do połowy tyłka. Nosi conversy, vansy, inne buty sportowe. Lubi bluzy, lubi czapki. Kolorystyka raczej stonowana, bez żadnych jaskrawych barw czy oczojebnych żakiecików. 

Lubi siebie.

Nie jest pesymistą. Nie jest żadnym egocentrykiem. Na świat patrzy przez obiektyw swojego aparatu, czyli realistycznie. Śmiech, radość, optymizm. No też lubi, choć z tym ostatnim nie przesadza, bo trzeba pamiętać, że na świat nie patrzy się tylko przez różowe okulary. Dzieciak uwięziony w ciele dorosłego faceta, który wciąż chce szaleć, chce się bawić i śmiać. Bywa przez to infantylny i irytujący. Wtedy trzeba zdzielić go patelnią w głowę, to się uspokoi. Byle nie za mocno, bo to bardzo kruche chłopię jest. I wrażliwe. Tak, gdy ktoś go zrani czy pokłóci się z bliską jego sercu osobą, może zaszyć się w swoim pokoju i trochę popłakać. Wtedy pogada z mamą, która mu wszystko wytłumaczy, doradzi i da buziaka w czoło.

Jest też przesadnie ufny i naiwny. Pogada się z nim trochę o fotografii, powie się, że jest się tolerancyjnym co do homoseksualistów, a on widzi w drugiej osobie przyjaciela na wieki wieków.  Może to właśnie wpłynęło na to, ze jest wrażliwy. Za dużo osób go w życiu zostawiło, przez co czuł się samotny. 

Jednak nie jest samotnikiem, o nie! Ma przyjaciół, kilku nawet, takich zaufanych, którym może się wygadać. Bo on od czasu do czasu musi się komuś wygadać. Skombinujcie więc alkohol i papierosy. I chusteczki tez mogą się przydać. Wiele rzeczy dusi w sobie i tylko najbliższym mówi o wszystkim. 

Ponadto, nienawidzi kłamstwa. On sam jest cholernie szczery i bezpośredni, nie lubi owijać w bawełnę, mówi wszystko prosto z mostu, nawet jeśli może to zranić drugą osobę. Łączy się to też z jego pewnością siebie i wrodzonym 'ciągnięciem do ludzi'. Potrafi być niesamowicie upierdliwy. Taka przylepa. 

Jednak jest miły i przyjacielski, chętnie się uśmiecha, łazi na imprezy i takie tam. Jest pozytywną osobą i cholernie tolerancyjną. Od innych ludzi oczekuje, aby zachowywali się w stosunku do niego tak, jak on zachowuje się w stosunku do nich.

- słucha tego, co mu do ucha wpadnie, ale głównym gatunkiem muzyki, który preferuje, jest rock, stary, dobry rock 

- upodobał sobie książki Dana Browna, Stephena Kinga oraz Agathy Christie 

- ma wadę wzroku, przez co nosi soczewki- w okularach raczej zobaczyć go nie można, chyba że czyta 

- uczulony na sierść oraz cytrusy 

- uwielbia białą czekoladę, może jeść ją kilogramami i do tego nie tyje 

- jak już wcześniej wspomniano, jest wegetarianinem 

- w domu ma duże terrarium z żółwiem stepowym, którego nazwał Kozak, czyli bardzo ładnie

- alkohol tak, papierosy tak, używki od czasu do czasu, imprezy tak, seks tak (jak się spije, to może nawet z kobietą, ot co)
- gada po angielsku of kors, francusku i hiszpańsku

______________________________

Zdjęcia z we<3it. 

Jestem chętna na wszystko. Na zawiłe powiązania, w których mogą go przekabacać na heteryka, ale nikomu się to of kors nie uda, romanse, przyjaźnie, wrogo nastawione do siebie osoby. 

Noaś na pewno nie gryzie, na pewno nie zjada w całości. Ja czasem mogę. 

No i lubię takie średniej długości wątki, nie jakieś epopeje narodowe, bo ja nie mam weny, zeby na takowe odpisać. 

Toleruję zasady: Ty długo, ja długo, Ty krótko, ja krótko oraz Proponujesz, zaczynasz. 

Wiem, że to ostatnie może być trochę demotywujące, ale taka prawda. Od czasu do czasu mogę zacząć, ale nie wykorzystywać mnie, tym bardziej teraz, na początku.

Chciałam walnąć jakiś cytat albo piosenkę, ale nie wiedziałam, co wybrać. 

Pozdrawiam i zapraszam do wątków z Noasiem :3